- 
                                Maytham Al Tammar
- 
            
        23:101فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءَلُونَфə`из̃əə нуфихō фиис-суури фəлəə əŋŋсəəбə бэйнəhум йəумə`из̃иу-вəлəə йəтəсəə`əлююнBeləliklə, sur (ikinci dəfə) çalınanda (və insanların hamısı diriləndə), həmin gün onların arasında (qorxu və dəhşətin çoxluğundan sanki) bir bağlılıq və qohumluq olmaz və bir-birlərini(n halını) soruşmazlar.
- 
            
        23:103وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَـٰئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ فِي جَهَنَّمَ خَالِدُونَвəмəн хōффəт мəвəəзиинуhу фə`уулəə`икəль-лəз̃иинə хōсируу əŋŋфусəhум фии джəhəннəмə хōōлидуунVə kimin ölçülmüşləri yüngül və dəyərsiz (küfr əqidələri, əxlaqi rəzilliklər və haram əməllər) olsa, öz varlıqları barəsində ziyana düşmüş və Cəhənnəmdə əbədi qalacaq kəslər onlardır.
- 
            
        23:106قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَќōōлюю рōббəнəə ґōлəбəт 'əлэйнəə шиќвəтунəə вəкуннəə ќōумəн дōōллиинDeyərlər: «Ey Rəbbimiz! (Pis seçim etdiyimiz və nəfsi istəklərə tabe olduğumuz üçün) bədbəxtliyimiz bizə qalib gəldi və biz yolunu azmış bir dəstə idik».
- 
            
        23:109إِنَّهُ كَانَ فَرِيقٌ مِّنْ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَиннəhу кəəнə фəрииќумм-мин 'ибəəдии йəќуулююнə рōббəнəə əəмəннəə фəəґфир лəнəə вəəрhəмнəə вə`əŋŋтə хōйрур-рōōhимиинHəqiqətən, Mənim bəndələrimdən bir dəstəsi «ey Rəbbimiz, biz iman gətirdik. Buna görə də bizi bağışla və bizə rəhm et. Sən rəhm edənlərin ən yaxşısısan» deyərdilər.
- 
            
        23:110فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِيًّا حَتَّىٰ أَنسَوْكُمْ ذِكْرِي وَكُنتُم مِّنْهُمْ تَضْحَكُونَфəəттəхōз̃тумууhум сихриййəн həттəə əŋŋсəукум з̃икрии вəкуŋŋтум-минhум тəдhəкуунLakin siz onları ələ saldınız və nəhayət (bu halınız) sizə Məni yad etməyi unutdurdu və siz həmişə onlara (möminlərə) gülürdünüz.
- 
            
        23:113قَالُوا لَبِثْنَا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ فَاسْأَلِ الْعَادِّينَќōōлюю лəбиc̃нəə йəумəн əу бə'дō йəумин фəəс`əлиль-'əəддиинOnlar (axirətin əbədi olmasını bildikdən və onu dünya və Bərzəx ilə müqayisə etdikdən sonra) deyərlər: «Bir gün və ya günün bir hissəsini. (Sənin tərəfindən) sayanlardan soruş».
- 
            
        23:116فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ ۖ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِфəтə'əəлəл-лаhуль-мəликуль-həќќ, лəə илəəhə ильлəə hувə рōббуль-'əршиль-кəриимAllah – varlıq aləminə mütləq hakim olan O haqq hökmdar ucadır! Ondan – o möhtərəm ərşin (varlıq aləminin quruluşunun qərara alındığı və mələklər tərəfindən həyata keçirildiyi ərşin) Rəbbindən başqa bir məbud yoxdur.
- 
            
        23:117وَمَن يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَـٰهًا آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِندَ رَبِّهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الْكَافِرُونَвəмəй-йəд'у мə'əл-лаhи илəəhəн əəхōрō лəə бурhəəнə лəhу биhи фə`иннəмəə hисəəбуhу 'иŋŋдə рōббиh, иннəhу лəə йуфлиhуль-кəəфируунKim Allahla birgə barəsində dəlil-sübutu olmayan başqa bir məbudu çağırsa, onun haqq-hesabı yalnız Rəbbinin yanındadır. Şübhəsiz, kafirlər nicat tapmayacaqlar.
 
                
