Mübahilə "qarşılıqlı lənətləşmək" deməkdir və özünün haqlı olmasını göstərmək istəyən şəxslər son anda yalan iddiada olanların iddiasının batilnolduğunu sübut etmək üçün Allaha dua edib yalançıya lənət oxuyurlar. Bu əməl insanın öz iddiasına nə qədər inandığını göstərir və Allah da haqq tərəfdarlarına öz dəstəyini göstərir. 

İslam tarixində belə bir hadisə Rəsulullah (s.a.a) və Nəcran xristianları arasında baş vermişdir. Onlar İsanın (ə) atasız dünyaya gəlməsini dəlil gətirərək onun nəuzu billah, allah olmasını iddia edirdilər. Peyğəmbərimiz (s.a.a) də onlara Həzrəti Adəmi (ə) misal çəkir və deyir ki, onun nə atası, nə də anası var idi, sizin məntiqinizlə o daha çox layiq olur. Xristianlar öz iddialarından əl çəkmir və Allah bu ayəni nazil edir:

 

"Sənə bilik gəldikdən sonra kim səninlə (İsanın) barəsində mübahisə edərsə, de: “Gəlin oğullarımızı və oğullarınızı, qadınlarımızı və qadınlarınızı, özümüzü və özünüzü çağıraq, sonra isə dua edib yalançılara Allahın lənət etməsini diləyək”.

 

Ali-İmran surəsi, 61-ci ayə.

 

Mövlamız Həzrəti Muhəmməd (s.a.a) Allahın əmrinə tabe olaraq öz ailəsini xristianlarla mübahilə üçün gətirir. "Qadınlarımız" - əvəzindən qızı Fatimə (sa), "oğullarımız" - əvəzindən Həsən və Hüseyn (ə), "özümüzü" - əvəzindən isə Əli (ə) iştirak edir. Əlinin (ə) Mübahilə günü orada iştirak etməsi sünni və şiə mənbələrində mütəvatir olaraq nəql edilib. Sual budur ki: 

1. Ayədə kürəkən və ya əmioğlunu da gətir deyə bir əmr yoxdursa, Rəsulullah (s.a.a) Əlini (ə) hansı adla gətirmişdi? 

2. İnsan nəfsini-özünü necə çağıra bilər? Deməli, burada Rəsulullahdan (s.a.a) başqası nəzərdə tutulur. 

 

Buradan aydın olur ki, Əli (ə) Rəsulullahın (s.a.a) özüdür. Bunu sünni alimləri də etiraf edirlər:

 

"Ənfusəna və ənfusəkum " - özümüzü və özünüzü- yəni Rəsulullah (s.a.a) və Əli (ə), "oğullarımızı"-Həsən və Hüseyn (ə), "qadınlarımızı" - Fatimə (sa)... "

 

"Fəthul-Qədir", Şovkani, cild 1 səh. 574.

 

Həmçinin bu hədis mütəvatir hədisdir və sənəd cəhətdən səhihdir. 

Hakim Nişapuri: "Təfsirlərdə İbni Abbas və başqalarının dediyi bu xəbər mütəvatirdir ki, Rəsulullah (s.a.a) Mübahilə günü Əli, Həsən, Hüseyn və Fatimə (ə) Özü ilə apardı və dedi: Bunlar oğullarımız, özümüz və qadınlarımızdır... "

 

"Kitabul mərifə ulumil hədis", səh. 50

 

Şiə alimlərindən Əllamə Məclisi (ra) də bu hədisin mütəvatir olduğunu deyir:

 

"Mübahilə qissəsi mütəvatirdir, sünni və şiələr öz təfsir, tarix və hədis kitablarında azca fərqlə nəql etmişlər"

"Həyatul-qülub", Əllamə Məclisi

 

Həmçinin Beyzavi öz təfsirində yazır ki, Peyğəmbər (s.a.a) oraya ən əziz adamlarını gətirmişdi. 

 

"Təfsiri Beyzavi", cild 2, səh. 20.

 

Müaviyə ibn Əbu Süfyan Səd ibn Əbu Vəqqasa əmr etdi və dedi: “səni Əbu Turaba söyməkdən saxlayan nədir?” Səd dedi: “Mənim söyləyəcəyim üç şey var ki, bunları onun üçün Rəsulullah (s.a.a) söyləmişdir və bu səbəbə görə ona əsla söymərəm. Bu üç şeydən birinin mənim olması qırmızı dəvənin mənim olmağından daha məqbuldur. Mən Rəsulullahın (s.a.a) döyüşlərdən birində onu öz yerinə təyin etdiyini, onun: “ya Rəsulullah! Məni qadın və uşaqlarla birlikdəmi qoyursan?” Dediyi zaman Rəsulullahın (s.a.a) “Sənin mənə olan nisbətin, Harunun Musaya olan nisbəti kimidir. Bir fərqlə ki, məndən sonra peyğəmbər yoxdur.”- buyurarkən eşitdim. Xeybər günündə də “Bu bayrağı mütləq Allahı və Rəsulunu sevən, Allah və Rəsulunun da özünü sevdiyi bir şəxsə verəcəyəm.” dediyini eşitdim. Biz bayraq üçün hamımız irəli durduq, lakin o “mənə Əlini çağırın!” dedi. Əli gözlərindən narahat olduğu halda gətirildi. Rəsulullah (s.a.a) onun gözünə ağzının suyundan vurdu və bayrağı ona verdi. Allah da ona fəthi müyəssər etdi və “De: Gəlin oğullarımızı və oğullarınızı, qadınlarımızı və qadınlarınızı, nəfsimizi və nəfsinizi çağıraq, sonra isə dua edib yalançılara Allahın lənət etməsini diləyək” (Al-i İmran 61) ayəsi nazil olanda Rəsulullah (s.a.a) Əli, Fatimə, Həsən və Hüseyni çağıraraq: “Allahım! Mənim ailəm bunlardır”- dedi.”

 

“Səhih”, Muslim, Səhabənin fəziləti kitabı, Əli ibni Əbu Talibin fəzilətləri babı, hədis 2404

 

(c) Mahdi.az